Weer een week vol verhalen!

Allereerst sorry dat er nog geen foto’s op staan. Wifi en de site gaan slecht dus doe mijn best!

Woensdag 27-08-2014

Vandaag zouden we gaan kijken bij verschillende instanties, maar uiteindelijk zijn we er maar naar 1 geweest. Het tehuis voor gehandicapten kinderen dat zich nog niet 50 meter van ons huis bevind. Het huis is gesponsord door een Duitse actrice. We kwamen binnen en zagen gelijk al een paar kinderen op ons af komen. Binnengekomen stelde de ‘’ moeder’’ zich aan ons voor. En de kinderen die er op dat moment waren. We hebben een rondleiding gekregen en bijna alles van wat er stond hebben ze gedoneerd gekregen. Er is een aparte jongens en meiden kamer, 2 badkamers, bid ruimte, slaapkamer van de assistenten, slaapkamer en kantoor van de moeder, eetkamer, zitgedeelte en een ruimte voor tv te kijken. De kinderen die er wonen hebben allemaal een geestelijke of lichamelijke beperking.
Er wonen 3 jongens.
Aldrine: Is 14 jaar en blind. Verder hoort hij ook erg slecht en is hij autistisch. Hij gaat wel hele dagen naar school.
Billy: Is 28 jaar maar heeft de mentale leeftijd van een 3 jarige.
PJ: Is 14 jaar oud en is spastisch. Hij kan daardoor ook erg moeilijk praten, maar zijn geest is nog helemaal bij. Hij is erg slim en begrijpt eigenlijk alles wel wat je zegt.
Verder wonen er nog 3 meiden.
Vivian: Is 12 jaar oud en heeft ook een mentale leeftijd van 3 jaar. Ze is erg verlegen en praat bijna niet.
Joy: Is 16 jaar oud maar mentaal een jaar of 5. Ze gaat ook hele dagen naar school en daar gaat het erg goed en heeft ze er ook heel veel zin in.
Michaela: Is 14 jaar oud en doof. Ze kan niet praten maar maakt wel allerlei geluiden.
Alle kinderen gaan naar school, maar niet allemaal de hele dag.
Na de rondleiding hebben we afgesproken dat we daar voor een week gingen werken. Het is niet wat we graag zouden willen, maar voor een weekje is het wel te doen.
De rest van de dag lekker geluierd, ‘s avonds gegeten, geskyped met familie en vroeg naar bed.

Donderdag 28-08-2014

Vandaag ging de wekker om 6 uur. Erg vroeg dus. Om 7 uur zouden we beginnen bij de kinderen. Toen we daar kwamen werden we gesplitst en zodoende gingen Fieke en ik met 3 kinderen naar school. Joy, Aldrine en Michaela. Op school aangekomen gingen we naar een klein klaslokaaltje dat in 3 stukken verdeeld was. 1 gedeelte voor de les voor de dove kinderen, 1 gedeelte voor de kinderen die mentaal een achterstand hebben en nog een gedeelte waarvan we niet weten wat voor les daar gegeven worden. De les begint met bidden en daarna zingen ze een liedje. Ik zat bij de les van Joy en Aldrine en nog een ander meisje. We gingen woordjes en zinnetjes leren waarmee je jezelf kon voorstellen en kon vertel hoe oud je was en waar je vandaan kwam. Dat hebben we een paar keer herhaald en toen mochten de kinderen iets voor hunzelf doen aangezien ze niet allemaal op hetzelfde niveau zitten. Daarna was het tijd voor een snack. Later gingen we nog rekenen en tekenen en toen was de school al weer klaar voor die ochtend. We zouden om half 11 opgehaald worden, maar dat werd 12 uur. Joy en Aldrine aten op school, een van de assistenten kwam het eten brengen, en Michaela ging met ons mee naar huis. Toen hadden wij pauze en mochten we tot 2 uur ons eigen ding doen. Dat hield in eten en daarna lekker luieren op bed. Om 2 uur waren we er weer en gingen we lekker spelen met de kinderen. Eerst even wat rekenoefeningen gedaan en daarna spelen. Dat vonden ze erg leuk om te doen. Je kon zien dat ze er erg veel lol in hadden. Rond een uurtje of half 4 was het tijd voor een snack. Dat hield in een snee brood met limonade. Om 4 uur waren we klaar en mochten we weer gaan. Moe maar voldaan van alle indrukken hebben we de rest van de middag en avond lekker relaxed gedaan.

Vrijdag 29-08-2014

Vandaag weer naar de kindjes geweest. Deze keer bleven Fieke en ik als eerst de ochtend thuis. Ik mocht helpen met de verzorging van PJ. Door zijn spasme heeft hij iedere ochtend een bepaald ritueel wat er allemaal moet gebeuren. Als eerst gaan bij met zijn benen en armen in een emmer met warm water. Dat is goed voor zijn spieren. Na een tijdje gaat hij eruit en dan gaan we hem masseren. Het moet op een speciale manier gebeuren anders is het niet goed. Dit alles duurt even. Na het ritueel van PJ is het tijd om allemaal te gaan bidden en een klein soort mis te doen in hun kerkruimte. Dit duurde erg lang en we konden er niks van verstaan want het was in het Visaya’s( dit is de een van de talen die ze hier spreken). Na alle gebeden en alle dankbetuigingen naar god gingen we ontbijten. Helaas geen gewone Hollandse boterhammen met kaas, nee rijst met groenten en vlees. En dan morgens vroeg, nee dank je wel! Gelukkig hadden zo ook ananas, dus hebben we daar maar een paar stukjes van genomen. We hadden thuis al ontbeten dus hadden zo wie zo geen honger. Ik mocht naast PJ zitten en in eerste instantie leek het erop of hij helemaal niet zelf kon eten, hij gooide alles ernaast. Toen zei de moeder er wat van en toen kon hij ineens best netjes eten ondanks zijn spasme. Hij stelt alle nieuwe mensen die daar komen op de proef omdat hij dan hoopt dat ze hem gaan helpen. Maar eigenlijk kan hij het dus heel goed zelf. Als de assistentes en de moeder klaar zijn met eten mogen ze PJ pas helpen. Eerst voor jezelf zorgen en dan voor de rest. Na het ontbijt gingen we met Vivian en Billy aan tafel zitten en hun namen leren te schrijven. Nadat we klaar waren met leren mochten we weer gaan slepen. Dat was erg leuk. Ik heb met Vivian in de hangmat gelegen en ze wilde erg hard zwieren. Toen we eraf wilde gaan, brak ineens het touw en lagen we op de grond. PJ zat aan de andere kant van de kamer (de kamer is zo’n 30 meter breed) en zat ons heel hard uit te lachen. Vivian en ik moesten ook erg hard lachen en gelukkig had niemand zich bezeerd. Later was het alweer pauze voor ons en gingen we weer naar het huisje. ’s Middags zijn we naar school gegaan met Vivian en daar waren Joy en Aldrine ook nog. Er bleek dus een feestdag te zijn en er was een feest. We liepen naar het podium en zagen dat de tribune helemaal vol zat. We kregen stoelen aangereikt en gingen zitten. Binnen een mum van tijd stonden er kei veel kinderen voor, achter en naast ons. We probeerden naar de show te kijken maar dat ging haast niet omdat er zoveel kinderen om ons heen stonden. Op een gegeven moment zijn we weer terug gegaan omdat het tijd was. We gingen met de tricycle weer terug naar huis en daar alle kinderen weer afgezet. Toen was de schooldag weer om en konden ook wij weer naar ons huis. We hebben even gerelaxt op bed (ja mensen, we relaxen veel op bed omdat de bank een paar aan elkaar getimmerten planken zijn die niet zitten) en daarna zijn we boodschappen gaan doen en daarna gaan eten bij Jollibee. Dat is een soort Mc Donalds, alleen dan erg goedkoop. Ze hadden frietjes die echt smaken naar frietjes. Heerlijk!! De hamburger was ook erg lekker en hebben zo een goede maaltijd op. Daarna met alle boodschappen naar huis en ook weer eens gaan slapen.

Zaterdag 30-08-2014

Vandaag niet heel veel gedaan. We hebben eerst uitgeslapen en toen we wakker waren begon het ook nog eens heel hard te regenen. We zijn een naar voren geweest om te eten maar verder dus lekker geluierd.

Zondag 31-08-2014

Vandaag hebben we besloten om naar het Eden Natural Park te gaan. Het schijnt daar erg mooi te zijn. Het duurde een tijd voor we er waren. Het is ver rijden in de bergen. Daar aangekomen eerst rond gekeken wat we wilde gaan doen. Je kunt daar namelijk Boven het bos fietsen op een kabel en tokkelen. Dat leek ons erg leuk, dus hadden we kaartjes ervoor gekocht. Bij de plek aangekomen zakte de moed een klein beetje in de schoenen. Het was een beetje hoog en tja, fietsen over ene kabel is toch een best eng idee. Wij mochten als eerste en boven aangekomen in de toren hadden we er niet heel veel zin meer in. Toch maar gaan zitten en met angst in de schoenen gaan fietsen. Wat was dat eng zeg! Maar ook erg gaaf. Ik durfde haast niet opzij te kijken naar de anderen, want dan ging de kabel heel erg wiebelen. Naar beneden kijken was helemaal niet eng, het zag er eigenlijk best wel leuk uit. Aan de overkant aangekomen te zijn moesten we ook nog weer terug. Dat was nog enger dan eerst want ik dacht dat ik wel iets sneller nog fietsen, gaat die kabel heel erg wiebelen. Als ik naar links keek zag ik de anderen meiden en het leek net een scene uit E.T.
Weer terug aangekomen werden we losgemaakt en weer vastgemaakt om te tokkelen. Ik ging als eerst. Gaaf was het hoor! Heel hard aan een kabel naar beneden sjeezen! Dit mochten we ook 2x doen en toen we allemaal weer veilig aan de grond stonden, werden onze tassen naar beneden gehesen vanuit de toren. Het begon met regenen dus zijn we gaan schuilen. Na de regen hebben we het café opgezocht waar we onze snack konden halen. Dit was na onze verbazing een broodje knakworst, een cakeje en zelfgemaakte chippies. Na de lunch hebben we de wandelroute uitgezocht en zijn we gaan lopen langs de wateraval en het water. Dat was me een tocht. De tour zou zo’n 4km duren en na een kort stukje kwamen we erachter dat we pas 600 meter gelopen hadden. Op een gegeven moment waren we de weg even kwijt en hadden we 3 rondjes en zagen we mensen lopen. We zijn achter hun aangelopen en de weg vervolgd. We haalden hun in en liepen door. Op een gegeven moment werd het erg glad en gleden we bijna uit. Tot er sommige van ons echt onderuit gingen en in de rode mieren belanden. Die waren niet zo fijn. We plasten bijna in onze broeken van het lachen omdat we elkaar zagen vallen. Heel voorzichtig zijn we doorgelopen en we kwamen die andere mensen al weer tegen. We zijn met hun doorgelopen en kwamen tot de conclusie dat we op de plek kwamen waar we al 3x eerder gelopen waren. We zijn maar met hun verder gelopen omdat wij de weg niet wisten en het over een uur al donker zou worden. Uiteindelijk is het goed gekomen en hebben we de weg naar het begin gevonden. We hebben een busje gevraagd of hij ons kon brengen naar het begin van het park. Dat deed hij gelukkig en toen kwamen we erachter dat er daar geen taxi’s komen. Dus moesten we alle 4 bij iemand achterop de motor en zo reden we richting Down Town waar wel taxi’s zouden zijn. Maar het begon weer zo hard te regenen dat we wel moesten stoppen en onder een afdakje zijn gaan staan. Maar het afdakje was klein en we werden nog nat. Na een tijdje kwam er een tuktuk voorbij en daar zijn we mee verder gaan rijden naar Down Town. Maar naar een tijdje hoorden we een bonkend geluid van onder de tuktuk. We begonnen STOP te schreeuwen en de chauffeur ging kijken wat het was. Wij vroegen of het een dier was en hij zei dat dat zo was. Oké. Dus rijden we maar weer verder. Hij ging langzamer dan eerst en wij zeiden nog tegen elkaar, goh wat aardig dat hij voorzichtiger gaat rijden. Maar ik voelde weer dat gebonk, maar dan nu zachtjes. Nar een paar seconden weer hard gebonk en weer stoppen. Er stonden jongens langs de kant die riepen GO OUT! Dus ging Ruth eruit en begon ook te toepen dat we eruit moesten komen. Een paar tellen nadat we eruit waren gekomen viel de band van de tuktuk af. we waren dus net op tijd eruit gestapt. Achteraf gezien reed de chauffeur dus helemaal niet zo voorzichtig om ons, nee hij had dat wiel al gezien bij de vorige stop en wilde gewoon geld verdienen. Wij baalden als een stekker dat we weer langs de weg stonden en niks konden doen. Gelukkig kwam er niet veel later een andere tuktuk aan die ons naar Down Town heeft gebracht en een taxi voor ons heeft gezocht. Net zolang totdat we er een hadden. Blij als we aren hadden we een taxi en konden we de reis naar huis vervolgen. Aangekomen thuis is iedereen eerst gaan douchen want we waren erg vies van het wandelen in het park en kledder nat van al die regen. Nadat iedereen weer schoon was en lekkere warme kleren te hebben aangetrokken, zijn we naar de coffeeshop gegaan en hebben daar pizza gegeten. En toen vroeg naar bed, want de volgende dag was gewoon weer om 7 uur werken bij de kindjes. Pfff wat kun je veel meemaken op 1 dag. Ik denk niet dat het thuisfront heel erg blij hiermee is, maar alles is goed gekomen!

Maandag 01-09-2014

En we zijn de maand september al weer ingegaan! Gaat toch ook weer snel. Dit word de 3de week dat we hier nu zitten maar het lijkt nog de dag van gisteren dat we op Schiphol stonden. Vandaag weer gewerkt bij de kinderen. ’s Morgens naar school geweest met Ruth en de kids. De lerares had vorige week aan mij gevraagd of ik een activiteit wilde bedenken en die dan uitvoeren met de klas. Prima. Dus heb ik een soort ganzenbord gemaakt maar dan zonder moeilijke opdrachten of regels. Gewoon je hebt een poppetje, je gooit de dobbelsteen, je verzet je poppetje en dan is de volgende. En dan wie als eerst bij de finish is. En er zijn geen winnaars, want iedereen wint. Zo houdt je de sfeer leuk in de klas. De klas is overigens niet heel groot. Tot nu toe iedere keer 3 à 4 leerlingen. Als beloning kregen ze een sticker die er met trots lieten zien aan anderen. En toen was het tijd voor de les. Vandaag gingen we het alfabet leren. Ook erg nuttig voor mij aangezien dit in het Engels gaat en dat altijd beter kan! We deden verschillende oefeningen zodat de kinderen goed de concentratie erbij konden houden en het niet zou gaan vervelen. Ik heb met Joy nog alle letters zitten leren en het ging steeds beter. Je kon ook merken dat ze het zelf erg leuk vond dat het zo goed ging. Je kon ook merken dat de lerares het fijn vond dat we er waren. Ruth zat bij de dove kindjes te helpen en ik bij de anderen. Zodoende kon de lerares aandacht bieden aan ieder kind. De leerlingen hadden goed hun best gedaan, dus mochten ze gaan tekenen. En later hadden we een Naptime! Dat was erg fijn, ik was nogal moe. Dat zouden ze bij ons op school mogen inplannen. En toen was het weer tijd om naar huis te gaan met Michaela. Dus hebben we haar thuis afgezet en toen zijn wij ons huisje ingegaan. Lekker liggen dutten en om 2 uur mochten we weer. We hebben gespeeld met de kinderen die nog thuis waren en zo was de dag al weer snel om. Thuis spulletjes gepakt en boodschappen gaan doen. We hebben gelijk maar aardig wat drinken ingeslagen, dat gaat er hier veel doorheen. Wat een goed teken is. Dus zo liepen we met 32 liter drinken en nog wat lekkere dingen de supermarkt uit. Thuis kwamen er straat kinderen op ons af of ze onze legen flessen mochten hebben. Ja dat mocht wel. waren wij er van af, en hun konden er geld mee verdienen. Ik zeg 2 vliegen in 1 klap!
Zo, Dit hebben we weer meegemaakt, tot over een week!